Just like any other fairytale in Hans Christian Andersen's books and stories told by The Grimm Brothers, I just realized that not all tales end with the famous "Happily Ever After" quote.
Oo, at the age of 21 lang ako natigil sa paniniwala na may fairytale sa totoong buhay. Na yung mga bagay na gusto mong mapasayo eh nakukuha mo. Alam kong mali, pero ngayon ko lang narealize na hindi pala tama na pairalin ko ang gusto ko kesa sa kung alam kong tama.
Hindi ako naiwanan. In all fairness, alam kong wala namang naiwan. Pero mahirap pa rin ang posisyon na hindi niyo alam parehas kung nasaang banda na kayo ng storya niyo.
Nagsimula lahat ng mabilis. Parang hindi pinag-isipan, hindi dumaan sa tamang proseso. Pinangunahan ang tamang panahon na pinaniwala ang mga sarili nila sa maling oras. Hindi naniwala sa perfect timing kasi naniwalang ang gusto nilang oras eh yun yung perfect.
At natapos din ng hindi maganda. Ngayon, naniniwala nakong may sariling timeline si God. Na hindi sapat na ticket yung gusto niyo yung isa't-isa at hindi iniisip kung ano ba yung dapat.
Siguro, kaya nangyari ito kasi ito yung katok ni God na may mali. Na kailangang pakawalan. Na may ibang tao para sa amin. Maliit na parte lang ito ng buhay namin na pwedeng maging aral o isang regret.
Mahirap. Makaka-move on din ako. Makakpag-let go din ako. Mangyayari din yung gusto ko. Makukuha ko rin yung matagal ko ng gusto.
Mangyayari ang lahat satamang oras. According sa timeline Niya.
At yun ang PERFECT TIMING.
No comments:
Post a Comment